Jakarta naar jogjakarta

Op weg van Jakarta naar Jogjakarta per trein, 8 uur schommelen dus mooi tijd om het dagboek bij te werken.

Donderdag 27 april brengt Jack ons naar Nijmegen. We kunnen direct instappen in de trein die klaar staat gaat regel recht naar Schiphol. Zo rond half 11 is het lekker rustig in de trein en zo'n 2 uur later zijn op schiphol. Veel te vroeg dus beginnen we eerst met wachten op Lena en Luc. We slijten de tijd met lezen en koffie drinken.

Rond 2 uur arriveren ze en kunnen we inchecken. Dat loopt lekker zonder de rugzak, een stuk relaxter. Maar we zullen moeten wennen aan het gesleep ermee. De komende 3 weken vertoeft die zak regelmatig op onze rug!
Om 17.00 uur vertrekken we met Britisch Airways! Eerst naar Heathrow Londen, waar we moeten wachten en overstappen naar de vlucht naar Singapore!
Tegen 20.00 uur vertrekt de airbus en hebben we ons met riant veel beenruimte ( geen rij stoelen voor ons ) luxe geinstalleerd.
We landen ( met een tijdsverschil van 5 uur ) om 16.30 uur in Singapore. Hier moeten we onze bagage ophalen om later in te kunnen checken bij Jetstar naar Jakarta. Het is hier dat Lena ons groepje verlaat en dat voelt heel dubbel. In Ubud op Bali gaat ze zich weer bij ons voegen en reizen we gezamenlijk verder.
Wij vliegen naar Jakarta om daar te landen om : 21.00u ( een vlucht van anderhalf uur )
Eerste taak, bagage ophalen, dan zorgen dat we miljoenen rupiahs krijgen.
Vervolgens storten we ons in de hitte en het is niet alleen de warmte die ons bijna de adem beneemt maar ook de taxi chauffeurs die ons allemaal in hun taxi willen krijgen.
Voor 300.000 laten we ons afzetten ( nog geen € 18,- ) bij het IBIS Hotel in Jakarta. ( 17.000 rupiah is ongeveer € 1,- ) Keurig!
Later zal blijken dat het een stuk goedkoper kan, hadden we ook wel gelezen maar we hadden niet veel zin om direct met het afding spel te starten. Te vermoeiend en wat is dat nu voor een bedrag voor n dik uur in de taxi. En het allerbelangrijjste, er is airco!,

In het Ibis, inchecken voor 2 nachten en dan de lift in naar de kamers op de zesde verdieping, met airco is het daar lekker koel. Nu eerst douchen Het hotel is prima, schoon genoeg maar kan beter Het belangrijkste is dat het bed schoon is en de badkamer. De mensen zijn alleraardigst en behulpzaam.

Opgefrist gaan we op pad op zoek naar eten. Het verkeer raast en toetert om ons heen.
Kijk uit waar je loopt, er zijn open riolen, veel gaten in de weg, struikel niet over mensen die op de grond, zitten, liggen, lopen of werken. De warmte maakt dat het zweet ons van het lijf gutst. Overal wordt er langs de weg gekookt, gebakken. Het ruikt heerlijk maar door wat we zien ( hoe en waar t klaar gemaakt wordt ) wagen we ons hier nog maar niet aan. In de goot boven het open riool wordt er afgewassen en ff later schieten de ratten over de weg.
We hebben een goeie hoek van Jakarta uitgekozen om te vertoeven.!

Hoe armoedig het er ook uit ziet de mensen zijn een en al vriendelijkheid.
Na de nodige meters gemaakt te hebben eindigen we op het terras naast ons hotel voor een warme hap lekker indisch eten. Luc nasi met sateh, Jim bami en ik: springrolls . Daarna rolden we ons bed in, heerlijk languit liggen na bijna 48 uur!
Zelfs het drukke verkeer onder ons raam , de toeters en knetterende motoren heb ik niet meer gehoord, terwijl het raamkozijn toch deels uit de sponning hing, waardoor het niet goed afsloot. Buiten weerlichtte het flink, maar of er donderslagen waren ????? We sliepen!

Zaterdag 29 april dag Jakarta
Half 9 ontbijt in het hotel. Luc gaat voor nasi en ik voor een soto met groenten. Lekker ook als ontbijt. Jim waagt zich nog niet aan een indonesch ontbijt en kiest voor een witte boterham met jam en melk met choco cornflakes. Ik vind zo.n zoute soep heerlijk na al dat gezweet.
Na t ontbijt gaan we op pad om treinkaartjes te scoren voor morgen naar Yogakarta.

De hitte slaat ons tegenmoet en het is enorm druk met verkeer en mensen. Overal mensen. Ze dragen veelal iets van rode kleding en in een grote stroom trekt men naar het Fatahillaplein plein in het park waar het monument nasional staat . In het park staat een kopie van de Dam. De nederlanders in indonesie wilden dit graag en zo ontstond in het park het hart van het oude Batavia. We leren dat het de feestdag is van het symbool van Jakarta! ? Of zoiets, maar de bevolking is er in ieder geval blij mee. Je ziet veel rood , rode ballonnen, hele bussen vol mensen komen dit vieren. Er is muziek en optochten met mensen en sommigen zijn verkleed als poppen. Ze zien er zeer gekleurd uit.

Tja en dan moeten al die mensen ook de straat over steken waar het verkeer als een razende roeland om je heen raast.
Gauw genoeg leren we dat je t beste met een groep meeloopt, je hand opsteekt en zo t verkeer tegenhoudt. Nou ja tegen houden, voor en achter schiet men alweer voorbij als je voet de volgende rij heeft bereikt. Tussen de auto's en brommers etc voel je de hitte zinderen.
Onvoorstelbaar maar het werkt hier op deze manier.
Alles lijkt zonder regels kriskras door elkaar te rijden. Je toetert zo af en toe, en kijkt uit voor de motoren, brommers en scooters die ook gebruikt worden als taxi en uit alle hoeken en gaten om ons heen vliegen. Is er geen plek meer op straat dan rijdt je gewoon over de stoep als die er is.

En dan nog even de lucht die je inadement, dat is een en al uitlaatgas. Ook die mensen die daar lopen met babies en kinderen! Men draagt ook mondkapjes maar veel zal het niet helpen.
Wij lopen via het feestgedruis naar station Gambir. Door het park heen waar wij deels een attractie van de dag blijken te zijn. Blijkbaar komen er nog weinig blanke grote toeristen in Jakarta want hele hordes mensen waaronder schoolgaande jeugd, maar ook jonge vrouwen met kinderen willen selfies met ons! Natuurlijk gunnen we hun deze pret en dan komen er steeds meer. Klik klik, en nu is het genoeg.
Er wordt volop gegniffeld en waarschijnlijk vliegen de beelden facebook over.

Enfin uiteindelijk komen we voetje voor voetje schuifelend door de menigte aan bij Gambir en al snel blijkt met hulp van iemand in uniform die er voor geleerd heeft, dat de automaat geen tickets meer present heeft voor Yogakarta.
Wat nu? De man in uniform of was t iemand anders tipt ons een ander station te proberen.
Gelukt met hulp! Dat betekent wel om 3.15 u opstaan. We menen te begrijpen dat we 2 uur van tevoren daar moeten zijn om in te checken. De trein gaat om
6.15 u en zal er 8 uur over gaan rijden! Dat wordt vanavond op tijd naar bed.

Met de tickets op zak wandelen we door een deel van Jakarta. Wat is het druk en warm. Het gaat richting China town ( was t de grootste van Indonesie? ) onderweg gaan we toch maar ergens eten waar ze airco hebben, kunnen we ff bij komen. Lekker gegeten op de Petjo Seletan??? Ook bezoeken we de Kathedraal van Jakarta. Er begint net een trouwerij en we volgen het tot na het Credo. Lekker koel daarbinnen met een mooi bruidspaar.

Uiteindelijk hebben we bijna 20 km gelopen door Jakarta veelal door armoedige wijken, maar er is zeer zeker een luxe deel met hoge woon en business torens.de skyline laat dit zien.
We eindigen onze wandeling bij Batavia Marina , een koloniaal gebouw waar we een heerlijk koud biertje drinken. De serveerster regelt voor ons een taxi naar het hotel.
Kris kras door de drukte en deels in de file laten we ons luxe thuis brengen. De man rijdt als een Europese Audirijder....weinig sociaal dus maar hij brengt ons daar waar we wezen moeten. Afgesproken prijs was 48000 IRP ( nog geen € 3,-) en we geven hem 14000 IDR fooi ( 80 eurocent) omdat de rit als gevolg va files veel langer duurt en hij is zo blij dat hij ons alledrie bedankt.
Met pijnlijke voeten en na eerst wat gegeten te hebben, zijn we rond 21.00 u op de kamer. Heerlijk zo'n douche na een dag vol zweet, hitte en uitlaatgassen. Een mooie dag met veel indrukken.
De wekker staat op 3.15 u maar we worden half 1 wakker van een appje van dochterlief dat een foto laat zien van hun nieuwe terras. Gelegd door Emiel en haar. Blij voor hun liggen wij daarna wakker te wachten op de wekker!!!

Zondag 29 april