Kuta

Vandaag wordt voor ons een rustig aan dagje. Luc en Lena trekken erop uit op de scooter na het ontbijt en wij gaan het dorp in om nog wat souvenirs te scoren voordat we morgen Indonesia gaan verlaten. We lopen een korte route naar het strand en dat blijkt dus ook weer een echte kampung. Er is een mini marktje waar vrouwen hun koopwaar op de grond presenteren. Van groenten, tot de vers gevangen vis. Het lijkt een beetje ruilhandel.
image1.jpeg
Ook zie ik weer dat de kinderen ontluist worden. Alle mensen groeten uiterst vriendelijk.
Aan het strand staan heel wat vissersbootjes en overal liggen netten met een soort van rozetten erin. image2.jpegAls ik vraag waarvoor dat is legt hij uit dar ze daarmee de mazen kleiner maken en er dan speciaal op kleine vis gevist wordt. Die visjes ( hoe ze heten weet ik niet ) hebben we hier ook al eens gegeten. Je eet ze met kop en staart helemaal op, meestal zijn ze krokant gebakken.
In de baai zwemmen tientallen lokale kinderen. Ze hebben ook een soort van surfplanken en laten zich als het lukt op de golven richting strand glijden. Dat het water zwart kolkt en er wier en vuiligheid tussen zit maakt hen niet uit.
Langzaam lopen we door de klamme warmte ( het is zwaar bewolkt, wel met een briesje ) langs het strand. image3.jpegEn jawel, daar zijn ze weer: de groepen moslim kinderen. De meisjes vliegen op me af en roepen: selfie miss, selfie. De kleine nonnetjes ( met hun hoofddoeken) komen op me afstormen en willen allemaal op de foto. Ik zeg dat we er eentje maken, en daarna loop ik door, hoe jammer ze dat ook vinden.
Verderop komen de sarong verkoopsters naar ons toe. Eerst eentje maar al gauw bedelen er meer om toch vooral 1 te komen, dat komt hen allemaal ten goede. De dames lijken het onderling best wel gezellig te hebben. Wat er allemaal gezegd wordt weet ik niet maar ik praat ook wartaal voor hen en dus is het een gezellig boel.
Ik zeg dat we niks kopen, dat we er al genoeg hebben.

We lopen door naar de Monkey rots. Daar zitten een paar apen die in het vuilnis speuren naar lekkers. Om er helemaal bij te komen moeten we omlopen en daar hebben we nu net geen zin in. We hebben onderweg de afgelopen dagen al vaak apen gezien dus is het wel goed.
Op de terugweg komt een van de sarong dames toch weer op ons pad en kopen we nog n sarong voor nog geen €3,- Tja ! Maar n keer is de rugzak vol. Het blijft een spel dat gespeeld lijkt te moeten worden.
Terug in het dorp eten we een heerlijke chocolade cake ( lees taart ) met een super cappucino bij Kenzo. Het contrast tussen arm en rijk!!!
En dan bij thuis komst het zweet eraf spoelen in het zwembad , natuurlijk eerst gedoucht. Rond 15.00 u arriveren Niek en maken we kennis met Katherine. Als we wat later vragen of ze een setje zijn, krijgen we als antwoord dat ze het goed met elkaar kunnen vinden. Oke, dat weten we dan en eigenlijk ook weer niets. Totale verwarring !
We gaan met ons vieren voor een late lunch naar het dorp en het is gezellig. De kind verkopertjes komen regelmatig met arm en enkelbandjes en doen hun best die te slijten. Ze praten standaard in goede Engelse zinnen en meestal zijn het bloedmooie bijdehandjes. Advies is om niets te kopen want daar hou je de kinderarbeid mee in stand. Als Jim tegen een van hun zegt dat ze niet op straat moeten zijn maar op school, zegt bijdehandje: dat kost ook geld daarom moet je iets kopen.
De dag verloopt verder rustig. Niek gaat bijslapen en luc jaagt op een surfplank die hier stukken goedkoper is dan in Nederland.
De rugzakken staan al grotendeels ingepakt want morgenvroeg gaan we rond half 9 richting het vliegveld van Lombok, om de laatste dagen van deze fantastische reis door te brengen in Singapore in hotel Fragrance. Daar zullen we 2 nachten gaan doorbrengen en hoe dat en de komende avond is horen jullie in het volgende reisverslag.






TG