Treinreis van Yogakarta naar Malang

Vandaag aangekomen op Bali ! Een rustdag voor ons en dus tijd om mijn dagboek aan te vullen. Half 7 rijdt de taxi voor om ons naar het trein station te brengen.
Binnen n kwartier zijn we er ! De taxichauffeur is super blij met zijn fooi en bedankt ons allen individueel. Aangezien we eergisteren de kaartjes al via de automaat op het station gekocht hebben kunnen we vrijwel meteen de trein in. Een economy coupe, want alle anderen waren vol geboekt. Deze trein is zo mogelijk nog luxer dan die vanuit Jakarta en vooral belangrijk : schoon. 3 plaatsen naast elkaar en we nemen plaats tegenover een meisje die ons wat eng vind. Op Jims vraag of ze engels spreekt zegt ze nee, maar ze wil t niet. Ze kruipt in haar telefoon war ze een groot deel zachtjes pratend haar lief en leed zal delen.
Tegenover Luc komt een jong gezin zitten. Babymeisje van 5 mand op. Hij spreekt wat Engels en Luc krijgt de baby aan het schateren. Moeder staat haar zelfs even af voor een fotomomentje voor ons allen.
Het landschap verandert langzaamaan naar steeds groener , heuvels en bergen. Overal zie je mensen op het uitgestrekte land aan het werk. Meer en meer bananen bomen, prachtige planten, en overal sawa's ( net als bij ons de aardappel akkers ). Opvalt dat de woningen over het algemeen luxer worden, zelfs rijtjeswoningen. Huizen krijgen vaak een kleur wat er gezellig uit ziet. In Malang dat overigens meerdere stations heeft stappen we op het eindpunt van de trein uit.
Er waait een wind het als we uit de trein stappen en de temperatuur is warm en aangenaam. Geen drukkende muur van hitte.
Er staan vele mensen op ons te wachten die ons vervoer aan willen bieden. Wij kiezen voor onze benen, het hotel Morse ligt nog geen 200 meter verderop. Hier zullen we 1 nacht verblijven. De kamer is
Luc en ik deponeren onze rugzak op de kamer en lopen direct door naar het centrum om de vogeltjesmarkt te bezoeken. De verwachte mooie vogelkooitjes zien we niet, wel vogels in oude geroeste kooitjes. Ook wat kleinere dieren zoals 2 zielige konijntjes en een kameleon. Voor de dierenliefhebbers onder ons geen plek om te vertoeven. Een brommertje met ik weet niet hoeveel kippen in een kooi erop is het laatste beeld dat toch wel even blijft hangen. Maar hier is t niet anders. Men is al volop aan het opruimen want de klok nadert 17.00 u. Einde markt.
Terug naar het Hotel waar we Jim ophalen. Voor het helemaal donker is haasten we ons naar Jodipan een kampung die men sinds 2015 helemaal in felle kleurtjes gepimpt heeft. Als je met de trein vanuit het Zuiden Malang binnen rijdt zie je de kleurrijke wijk al liggen.
Veel muren worden opgesierd door graffiti. De smalle steegjes voeren ons langs kleine woonruimten waar de mensen ons vriendelijk vanuit begroeten. Door 3000 rupiah = nog geen 18 cent pp te betalen verdient men een beetje geld . We geven haar 10.000 rupiah voor ons drieën waar ze erg blij mee is.
We gaan eten. In de buurt ons hotel is een eetbazaar achtig iets. Een lange straat vol warungs met tafels en banken of als je dat liever wilt , matten op de grond, schoenen uit en aan een laag bij de grond staand tafeltje aanschuiven. We kiezen voor de bank lijkt ons ietwat comfortabeler. We hebben de warung uitgezocht op presentatie, netheid en gerecht. Alles smaakt redelijk. We krijgen witte rijst met allerlei gefrituurde vis en champignons. Dan lopen we naar Toko Oen voor een ijsje. Hier waren we 31 jaar gelden ook al. Een plek waar Jims ouders ook vaker kwamen. Luc neemt een bejac terug en wij lopen nog over de grote rotonde ( die we oversteken met gevaar voor eigen leven ) om de daarop liggende vijver te bewonderen die vol ligt met waterlelies! De boel is opgeleukt met verlichte kunstbloemen. Er zitten veel stelletjes in het parkje t is dan ook een mooie plek. Maar nu kunnen we gaan slapen. Morgenvroeg om 9 u, staat onze taxi met chauffeur voor de deur!